Bij beleggen draait het uiteindelijk voor de meeste beleggers om het rendement dat gemaakt wordt. Echter komen wij het nogal eens tegen dat bij de keuze van een vermogensbeheerder er louter en alleen gekeken wordt naar het gepresenteerde rendement ( in reclames, op websites of in presentaties). De manier van beleggen , de genomen risico’s, de kosten en andere belangrijke criteria worden volkomen genegeerd met het behaalde rendement (uit het verleden) als hun gelijk om te kiezen voor deze vermogensbeheerder.

Uit onderzoek van het FD bleek dit jaar al eerder dat de risicoprofielen die gehanteerd worden door banken en vermogensbeheerders behoorlijk van elkaar kunnen verschillen ondanks dat je als belegger het idee hebt volgens een vergelijkbaar profiel te beleggen. Op deze manier ben je dus al snel appel met peren aan het vergelijken.

Tegenwoordig is het ook een trend van banken en vermogensbeheerders om de resultaten te presenteren die behaald zijn over de afgelopen 5 jaar, terwijl de meeste partijen toch echt al langer bestaan. Het rampjaar 2008 wordt op deze wijze vakkundig buiten beschouwing gelaten. Een argument om dit te doen is dat men vanaf 2009 volgens een andere beleggingsmethodiek is gaan beleggen.

Beoordeel voor u kiest voor een vermogensbeheerder goed het risicoprofiel en de bandbreedtes van de verschillende beleggingscategorieën. Verliezen werken altijd harder tegen u in, dan de winsten voor u werken. Een halvering van uw vermogen (-50%), betekent dat u pas bij een verdubbeling (+100%) weer terug op uw oorspronkelijke vermogen bent.

Bron: DE BELEGGINGSASSISTENT, 20-10-2014